کیک تولدت هنوز دست نخورده است

و شمع های رویش منتظر نفس ها ی تو برای خاموش شدن

چراغ های خاموش به انتظار روشنایی نشسته اند

و من ان گوشه اتاق

 با دست گلی خشکیده

 سر به زیر منتظر ورود تو .............

مرا میشناسی منی که سالها رودرویی تو بودم

از کنارت گذاشتم و ندیدی  شاید هم نخواستی که ببینی

نشنیدی ایا حتی صدای قلبم را که با هر تبش

نام تو را صدا می زد شاید هم نخواستی بشنوی

اشک هایم را که رویه گونه ام بود چه ان را هم ندیدی

بغضی که در صدایم بود چه ان را هم نشنیدی

شاید ان قدر حواست به دیگران بود که ندیدی

کسی که با یادت نفس می کشت و از ترس

تمام تنش لرزه نبودنت را حس می کند 

و در حسرت ان است که دست های

یخزده اش در دستان گرم تو باشد 

اما دریغ و افسوس که نمی داند دستان تو مانند قلبت یخزده است .

سلام . خوبید دوستای خوبم؟ من بدک نیستم.

ایشالا حال همتون خوب باشه و سرحال باشید و زندگی خوبی رو پیش بگیرید.

آرزوی قلبیم اینه که تمام دوستام و هرکسی که میاد این متنو می خوونه سالمو شاداب و پرانرژی زندگی کنه و همیشه موفق باشه.

خدایا دل همه ی ما رو شاد کن. خداجوونم دوستت دارم تنهامون نذار.

دلم میسوزه

دلم واسه خودم میسوزه

تو گل فروشیم  ، می خواد کارا تبلیغاتیشو براش انجام بدم

یه پسر با ذوق مییاد تو ، یه گل رز سرخ برمیداره و با عجله حساب میکنه و میره

مات ومبهوت میمونم

یادم می یاد اولا هر وقت میدیدمت ۳ شاخه گل بهت میدادم...

دلم برا خودم میسوزه ، دلم میخواست یاد قدیما بازم سه شاخه گل بردارم

مثل قدیما بهت زنگ بزنم ، بیای ، بریم بیرون...

دلم واسه خودم میسوزه...

راه میرم ، میرسم به کادو فروشی بی اختیار توقف میکنم ...تو ویترینش یه گوی خوشکل

میبینم .......ذوق میکنم که برات بگیرمش....یهویی یادم مییاد .....آه

دلم واسه خودم میسوزه....

راهمو ادامه میدم.....باید برم چک بگیرم ...وارد مغازه بوتیک میشم

بعد از حال و احوال  چکو بهم میده و میگه خانم (...) کارا جدیدمون اومده

واسه آقاتون خرید نمیکنین...یه نگاه میندازم به لباسا ...یکیشون خیلی خوشکله

ذوق میزنم و تو دلم میگم چه قدر به عزیزه دلم مییاد.....آه

متهم شدم به کدوم گناه؟به سادگی؟...به صداقت؟....به باوفا بودن؟...به فداکاری؟

هر چی فکر میکنم چیز دیگه ای نمیبینم....

کاش اینقدر بیرحم نبودی ....آه

تمام این دو سال مثل یه فیلم از جلوی چشام میگذرن..تمام حرفات...

من که میگذرم...میرم....میمیرم.......اما کاش بدونی حرفات...حرفایی که واسه تو

فقط حرف بودن...شده بودن همه ی امید من ...شده بودن اساس زندگیم

تو این دوسال هزار بار منو رنجوندی ، منم هزار بار بخشیدمت

نمیدونم ، نمیدونم دیگه میتونم ببخشمت ، نمیدونم

دلم تنگه واسه بارون...واسه خیس شدن زیر بارون...واسه خدا...خدا

دیشب حالم به شدت بد بود..............بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد

سر جام دراز کشیده بودمو به پنجره اتاق نگاه میکردم.........نسیمی که میوزید پرده رو به

به رقص در آورده بود..........از جام پاشدمو رفتم کنار پنجره ........هوا روشن بود!!!

ماه پایین بود، نزدیک....هوا مهتابی بود.........نفس کشیدم.......هوا رو میشد خورد!

دلم بد گرفته بود.......میخواستم بزنم بیرون و تا خود صبح بی هدف راه برم ...

حتی اینکارو هم واسه خودم نمیتونستم بکنم.....دلم واسه خودم سوخت ......

خوابم نمیبرد........شب عجیبی بود..............نفرت کینه عشق خشم همه ی اینارو

تو خودم حس میکردم..........دلم واسه مجسمت تنگ شد!!!!

میدونی ،با اینکه از سنگه ، اما حس داره ، منو می فهمه

صورتمو  می ذارم رو صورتش  ....... 

پیشونیشو که میبوسم میفهمه .........حرف که میزنم بغض میکنه .......پره از احساس...میفهمه..

بعضی وقتا دلم نمییاد تنهاش بذارمو برم خونه.......گذاشتمش بالا.......

وایمیسم رو نوک انگشتام تا قدم برسه بهش ...دستامو حلقه میکنم دور گردنش...چشامو

میبندمو آروم میشم........

اینقدر باهاش حرف زدمو زدم که حفظش شده..........همه چی میدونه....بیشتر از هر کس

آخ.............دلم بد گرفته.......بد

خداوندا :

   به دل زخمی نهان دارم

         که گر سر وا کند خاک زمینت را

                           به خون آغشته میسازد

                                  و شاید هیچ انسانی

                                      پس از این خونفشانی قلب پاکش را

                                                           به دام عشق های پوچ امروزی نیاندازد!!!

ترا می خواهم و دانم که هرگز     

                           به کام دل در آغوشت نگیرم  

                                            توئی آن آسمان صاف و روشن       

                                                             من این کنج قفس، مرغی  اسیرم          

       ز پشت میله های سرد و تیره          

                                   نگاه حسرتم حیران برویت

                                            در این فکرم که دستی پیش آید   

                                                                        و من ناگه گشایم پر بسویت 

          در این فکرم که در یک لحظه غفلت

                            از این زندان خامش پر بگیرم

                                        به چشم مرد زندانبان بخندم

                                                           کنارت زندگی از سر بگیرم

 در این فکرم من و دانم که هرگز

                 مرا یارای رفتن زین قفس نیست

                                 اگر هم مرد زندانبان بخواهد

                                                    دگر از بهر پروازم نفس نیست

          ز پشت میله ها، هر صبح روشن

                                نگاه کودکی خندد برویم

                                                چو من سر می کنم آواز شادی

                                                               لبش با بوسه می آید بسویم

    اگر ای آسمان خواهم که یکروز

                          از این زندان خامش پر بگیرم

                                به چشم کودک گریان چه گویم

                                          ز من بگــذر، که من مرغی اسـیرم

                                                         من آن شمـعم که با سوز دل خویش

 فــروزان می کنم ویرانـــه ای را

               اگر خواهم که خاموشی گزینم

                       پریشان می کنم کاشانه ای را 

وقتی نگاهم به نگاهت خیره میشه دوست دارم زمان بایسته واسه همیشه چشمامون ببندیم بریم تا ته رویا اون جاییکه هیچ وقت گلی پژمرده نمیشه هر چی غم داری از دل نازکت بگیرم اگه اشک از چشات جاری بشه برات بمیرم سر رو شونه هام بذاری و خودم برات بخونم یاد و اسم تو باشه ورد زبونم مهربونم آرزو بی تو محاله لحظه هام بی تو سواله بی تو مقصد خیلی دوره راه عشقم بی تو عبوره من نمیخوام تو خیالم بگمت عاشقت هستم دوست دارم که راستی راستی تو رو حس کنم تو دستم